แมวมูมมาม

อ่านต้นฉบับได้ที่ : http://www.accl-calibration.com/3_7/cat_color_thai.txt

ลิ้งค์สำรอง ( และทำให้มีดราม่า ) : แมวขี้ขโมย

กาลครั้งหนึ่ง...

Once Upon a time ...

ในบ้านขนาดกลางเกือบเล็ก(ที่ใช้เปิดเป็นบริษัทเล็กๆ) 

ของหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง..ในหมู่บ้านโลกเขียวฟ้าขาวทะเลคราม...


มีเสียงเอะอะโวยวายดังออกมา... ให้พวกเพื่อนบ้านเปิดไฟตอน ๕ ทุ่ม ... แตกตื่นรีบลุกมามุงดู
เพื่อจะได้รู้ว่า..บ้านรูปร่างประหลาดๆเนี่ย...มันเกิดอะไรขึ้นวะ ?

จึงได้มีเสียงทะเลาะกัน......ที่...ดังมาก !!

ท่านๆผู้อ่าน... ลองๆอ่าน.... ตามบรรทัดข้างล่างนี้เลยนะครับผม

****************************************************************
(เสียงทะเลาะกันดังแบบคนกำลังจะฆ่ากัน ดังลอดออกมาแบบไม่ต้องเงี่ยหูก็ได้ยินชัดเจน )

๑. กรุเป็นพวก "ชมพูอ่อน" ... 
และกรูเห็นว่า ..... "แมวโขมยปลาในตู้กับข้าวไม่เป็นไร ตราบใดที่ยังจับหนูให้เราได้" ... เป็นหลักการที่ห่วยแตกมาก
เมื่อ ๕ วันก่อนกรูเลยไล่แมร่งออกจากบ้านไปซะ...

ดังนั้น...วันนี้... เมื่อมรึงมาโวยวาย ย่อมแปลว่า ถ้ามรึงไม่เห็นด้วยกับกรู... แปลว่ามรึง... ไม่ใช่พวกกรู... 
และดูๆไปแล้ว เหมือนมรึงจะเข้าข่ายคิดแบบไอ้พวก "สีบานเย็น"... แสดงว่ามรึงชอบสีบานเย็นใช่ม้ายยยย !

๒. กรุเป็นพวก "สีบานเย็น" ... 
และกรูเห็นว่า... การที่พวกชอบ "สีชมพูอ่อน" รวมตัวกันไล่แมวขี้ขโมยที่จับหนูเก่งออกจากบ้านนี้ ... เมื่อ ๕ วันก่อน
เป็นพวกบ้าหลักการแถมไม่รู้จักการให้อภัยไร้เมตตา... 

เพราะตอนนี้ "เมื่อแมวเอี๊ยนั่น..อยากกลับบ้านตัวเองเพราะรู้แล้วว่าการขโมยกินปลาของเจ้าของบ้านมันไม่ดี" ... 
มันก็ควรได้รับโอกาสกลับมาบ้านของมันที่มันเกิดมานี่หว่า.... 

เมื่อกรูเห็นว่า... มรึงเหล่าสีชมพูเป็นพวกคิดลบ+ขี้ระแวง+ไม่ให้โอกาสคนเอ๊ยให้โอกาสแมวสุโค่ยจับหนูโคตรเก่ง

ดังนั้นใครที่คิดแนวๆนี้... กรูจะถือว่าพวกมรึงคือพวกชอบซื้อเสื้อสีชมพูบ้าๆนั้นทั้งปี...
ไม่รู้จักเปลี่ยนสีเสื้อบ้างเลย....... แถมดันเสือกคิดว่าเป็นสีไฮ-โซซะอีก.. ไร้รสนิยมมาก !
และกรูไม่ชอบขี้หน้ามรึงมากๆ...ตอนนี้แมร่ง... หนูเต็มบ้านเลย.. เห็นป่าวๆๆๆ !

๓. กรุเป็นพวก "ชอบใช้อำนาจบาตรใหญ่"... 
เมื่อกรุเห็นว่าแมวมันชอบขโมยปลา..กรูเลยไล่แมร่งซะ..เพราะตอนดึกๆเวลาพวกมรึงนอนหลับสนิทแล้ว
กูก็ชอบมาแอบกินเนื้อปลาในตู้กับข้าวเช่นกัน.... 

พวกมรึงทั้ง "สอง" ฝ่ายหลบไปๆ.. เดี๋ยวกรุแบ่งเศษปลาให้... 

และอย่ามาทำเป็นเนียนทะเลาะกันให้กรุเห็น... กรูรู้จักพวกมรึงดีหว่ะ

เพราะพวกมรึงทั้งคู่..ก็แค่อิจฉาแมวที่มัน "ตะปบ-มูมมาม" - และกลืนลงท้องได้ไวกว่ามรึง.... กรูรู้ทัน...

เอ้า... นี่...เศษเนื้อปลา...เอาไปแดก... 

อยากใส่สีอะไรก็ใส่ไปเพราะไม่เกี่ยวไรกะกรู... 

กรุ .... ก็แค่อยากแดร่กปลา..บ้าง... กระทรวงมาตภูมิที่อเมริกายังแดกเลย... ศาสสสสตร์ .. กูย่อมแดกได้ดิวะ !!

๔. กรูเป็นคนงานระดับล่างๆในบ้านนี้... 
และกรุมัวแต่ทำมาหากินเลี้ยงปากท้องตัวเอง... เคยได้กินแต่กระดูกปลา.. 

ทะเลาะกันเสียงดังๆเมื่อตะกี๊ .. กรูเลยเพิ่งรู้ว่าเฮียๆชั้นบน..มีปลาอ้วนๆและเนื้อปลาอยู่ในตู้กับข้าวซะเพียบ... 
แถมไม่เคยคิดจะแบ่งเนื้อปลาให้ตรูแดรกบ้างเลย.. 

แต่เมื่อไอ้แมวนิสัยเสียตัวนั้น... มันกินปลามูมมาม... และทิ้งเศษเนื้อปลาลงมาข้างไต่ถุนบ้านเยอะซะขนาดนั้น... 
กรูก็สนันสนุนเฮียบานเย็นนะ..

เอาแมวตัวนั้นกลับมาขโมยปลาในตู้ก็ไม่เสียหาย... 

กรูอยากกินปลาแบบแต่ก่อน...กรูหาปลาไม่เก่งโว๊ย.... 
อ้อ !... และไอ้แมวตัวนั้นมันยังจับหนูได้ไม่ใช่หรือวะ?

แมวระดับด๊อกเตอร์เลยไม่ใช่หรือ... กรูได้ยินคนเขาเล่าให้ฟังอะนะ... 
กรูก็เลยเชื่อ..มันแมวด๊อกเตอร์เลยนะโว๊ย !  จับหนูต้องเก่งสิวะ !

กรูเองนั้น..ก็ไม่รู้หรอกว่าด๊อกเตอร์.. มันแปลว่าอะไร? 
มีจิตสำนึกอะไรหรือไม่? รักบ้านตัวเองมั้ย? บลาๆๆๆ ...

พวกกรุ.....แค่อยากกินปลาแบบเมื่อก่อน...
เหมือนๆตอนที่ไอ้แมวตะกละมูมมามนั่น... มันยังอยู่ชั้นบนกับพวกเหี๊ยๆ..เอ๊ย!..พวกเฮียๆ..แบบเมื่อก่อนโว๊ย !!!

พวกมรึง..ผู้เข้าข่ายทีมบริหารบริษัททั้งหลาย....เข้าใจพวกกรูบ้างมั้ย !!

๕. ไอ้พวกข้อ ๔ ... มรึงชอบกินปลา และดูเหมือนจะโง่ๆ+ขี้เกียจๆ..... 
กรุไม่ชอบมรึง.... เมื่อคืนวานนี้ กรูกับเพื่อนๆเลยเอาสีบานเย็นไปพ่นชั้นล่างแมร่งซะ.. ไอ้พวกโง่ ! เรียนมาน้อยแล้วยังเสือกอวดฉลาด

๖. ไอ้พวกข้อ ๕.... มรึงเอาสีบานเย็นมาพ่นบ้านกรุทำไมวะ กรุแค่ชอบๆสีบานเย็นโว๊ย... มันก็แค่สวยดี
แต่ไม่ได้อยากทาทำสีประตูหน้าบ้านเป็นสีบานเย็นบ้าๆ... ไอ้เหี้ยเอ๊ย 
นั่นไงอยู่นั่นไง..ไอ้ตัวสูงๆดำๆคนนั่นแหละที่เป็นหัวหน้าแก๊งค์พ่นสี.. กรูคุ้นๆยังไงๆอยู่ ไม่ค่อยชัวร์

๗. กรุอยู่ฝ่ายทำครัว...หนวกหูชิบหาย ... ลองฟังกรูพูดบ้างเหอะ.... 
อย่าลืมว่า..ถ้าพวกกรูไม่ทำกับข้าวให้กิน..มรึงย่อมอดตาย..และพวกกรูมีจำนวนเยอะกว่ามรึงนะโว๊ย... 

กรุไม่ชอบสีอะไรทั้งนั้น... กรูชอบเสื้อตราห่านสีขาวๆโว๊ย.... 
พวกมรึงทะเลาะเหี้ยอะไรในบ้านตัวเองวะ.... 

กรูว่าอย่าทะเลาะกันเลย... อายข้างบ้านเค้า... บลาๆๆๆๆๆ .... นะๆๆๆๆๆ


และแล้ว.. หลังจากการทะเลาะกันด้วยวาจาจบลง

พวกในข้อ ๑ - ๗  ที่ขี้รำคาญและเอาแต่อิจฉาพวกพ่อครัวที่กินดีอยู่ดีกว่าใครทุกคนในบ้าน 
ก็ต่างถือกระป๋องสีสเปรย์สารพัดกระป๋อง ..เข้าลุยตะลุมบอนกันนัวเนียแบบคนขาดสติ..!!

ยกเว้นพวกนักเลงโต... !!
ที่ปกติ...พวกมันก็ชอบที่จะนั่งกินเนื้อปลาไปด้วย +ดูคนทะเลาะกัน...จนเป็นนิสัยอยู่แล้ว !!


ถัดไปจากบ้านหลังนั้นไม่ไกลนัก.... 

เจ้าแมวขี้ขโมยที่ชอบขโมยของในบ้านตัวเอง ที่คนลือว่าเป็นจอมเนรคุณตัวเอ้  ด้วยมันเคยได้ขึ้นหน้าหนึ่งของ
หนังสือพิมพ์ชื่อดังที่เขาจัดอันดับแมวเลวๆอีกซะด้วย (ตัวมันนั้น ได้ถึงอันดับ 5 ในบรรดาแมวเลวๆ 5 ตัวของทั้งโลก..ซะด้วยดิ)

ก็นั่งขำอยู่บนเนินทะเลทรายเล็กและเตี้ยๆ... อยู่แบบ "เห็นฝีมือการวางยา-การกลับบ้านของกรุรึยัง?" ... 
พวกมรึงทั้งบ้าน..พวกคนโง่ทั้งนั้น


ในตอนเกือบจะเที่ยงคืน...ของคืนนั้น....


รอบๆบ้าน(กึ่งบริษัท)หลังนั้น.... 

เพื่อนบ้านหลายหลัง(รู้สึกจะ ๙ หลังมั้ง)... 

มองเข้าไปในบ้าน(กึ่งบริษัท)  ... 
ที่หน้าตาถูกออกแบบให้ดูเหมือน "ขวาน"  เท่ห์ๆหลังนั้น

แบบกึ่งขำกึ่งสมเพช+กึ่งแปลกใจ

ที่เห็นคนหน้าตาคล้ายๆกัน..เป็นญาติกัน... และพูดภาษาไทยด้วยกันทั้งบ้าน...
เสือกทะเลาะกันเอง... 

แบบ...."ส่ายหัว-ส่ายหน้า" ....

กันทั้ง ๙ หลัง...