วันอังคารที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556

คอมพิวเตอร์ - Windows และการ Flash Bios

ต้นฉบับจาก : เรียนรู้ ทำ และ คิด


วันหนึ่ง..
เอ๊าะ… อ๊อก… ก็อก.. !!

เสียงเลียนการเคาะประตู ดังอยู่แถวๆหน้าห้อง..
พอถึง "ก็อก" ครั้งที่ ๓ … เสียงนั้นก็ดังจนฟังออก.. ว่า "ก็อก"..
นั่นแปลได้ว่า.. ผู้ที่ต้องการมาคุยด้วย.. มาถึงหน้าห้องแล้ว ..
( เป็นข้อตกลง ที่ผมบอกกับทุกคน ว่าห้ามมาเคาะตรงหน้าห้อง กรุ.. ตกใจ..
ก็ไม่ได้กลัว หรือหลอนอะไรหรอกครับ …
 
แบบ-ว่า.. จิตต์ของผม มันอยู่ที่ตัวหนังสือที่อ่านหรือเขียนอยู่มากไปหน่อยนั่นแหละ.. แหะๆ )
เสียง "ก็อก" ครั้งที่สาม.. ที่คุ้นหู ..
บอกได้ว่า..
เจ้าของเสียง ก็คือ..หนุ่มไฮ-เปอร์.. ชื่อ "ทุ้ม".. ที่อยู่ชั้นเดียวกันในคอนโดฯ..
ผมตอบออกไปว่า… เข้ามาเลย !!!
( พอผมตื่นนอน..ผมจะปลดล็อกประตูเลยครับ รู้ๆกันทั้งตึกครับ ว่าถ้าบิดลูกบิดประตูได้ = ผมตื่นแล้ว )
แล้วเจ้าผู้ชื่นชอบ และหลงไหลคอมพิวเตอร์..
มันก็แบกเครื่องคอมฯ ที่เจ้าหนุ่มลูกชายสองใช้อยู่ทุกวัน..
เข้ามาในห้อง !
ป๋า !!!!!  แฟลชไบออสให้หน่อย !!
ผมไม่กล้า !! ไม่มี UPS แหะๆ…

( แม้ผมจะแก่กว่ามันคราวพ่อ.. แต่ในใจผมก็อยากให้มันเรียกผมว่า "พี่เป็ด" ..อยู่นะท่านๆ.. เฮ้อ ! )

ประกาศเจตนารมณ์เรียบร้อย มันต่อจัดการต่อสายพร้อมลุย !

โดยไม่ถามผมสักแอะ ว่าผม.. ยินดีหรือไม่ ?
( แปลได้ว่า มันดูออก ว่าหน้าตาผมกำลังอารมณ์ดี ทำให้กรูแหงๆ ประมาณนั้น.. ซึ่งอันที่จริงผมก็อารมณ์ดีทั้งวันนั่นแหละ อิๆ )

ก่อนหน้าวันนี้ไม่นานมากนัก สักเกือบสองเดือนก่อน..
มีคอมฯเครื่องหนึ่ง ที่เจ้า "ทุ้ม" .. มันเอาเครื่องฯของใครก็ไม่ทราบ .. มาให้ผมทำให้ ..
อาการเสียคือ เมนบอร์ดไม่จำค่าที่เราตั้งเลย ทั้งๆที่แบตเตอรี่เมนบอร์ด
ก็ซื้อยี่ห้อเทพฯมาใหม่เอี่ยม-ไฟครบ… มันหมดปัญญาก็เลยเอาเครื่องมาให้ผมทำให้
พอตอนเย็นๆ มันก็มารับเครื่องกลับ พอมันถามว่า อะไรเสียอะป๋า?
ผมตอบว่า .. เอ็งฟลุ๊คว่ะ.. กรูแฟลชไบออสมันก็หายดี เย็นนี้มรึงซื้อข้าวมาฝากกรูเลย ..
เพราะกรูไม่คิดเงินมรึงโว๊ย !!
( ผมซ่อมให้มันฟรีเสมอๆ.. น้องรักข้างห้อง จะไปคิดตังค์มันได้งัย?
 เวลาผมไม่มีเงิน.. ข้าวหลายมื้อ มันก็หามาให้กิน)

วันนี้…
เจ้าทุ้ม – มันเลยคงคิดเอาเองว่า
อาการเครื่องคอมฯ แนวๆ.."รวน..เพี้ยนๆ..เปิดเครื่องแล้ว ร้องบี๊บๆ"
เพื่อเตือนว่า แบตเตอรี่เก่า กำลังไฟหมดแล้วนะ นั่นๆ นี่ๆ  beep beep ๆๆ นั้น !!
เจ้าทุ้มคงคาดว่า.. เครื่องมันคงต้อง "แฟลชไบออส" แบบเดิม..
คล้ายๆครั้งก่อน ในตอนซ่อมให้ลูกค้าแหงมๆ
( แต่เครื่องคอมฯ กลับยัง "ใช้งานได้ปกติ" ผมละงงๆ เหมือนกัน)
มันเตรียม "ข้อมูลไบออส-จากโรงงาน" .. ที่มันโหลดมาจากอินเตอร์เน็ทเรียบร้อย
แล้วมันก็ยื่น Flash Drive ให้ผม
( แปลว่า.. ป๋าทำซะดีๆ… แต่ผมจะนั่งดู..   —   ไอ้เวร.. ใช้รุ่นพี่ชัดๆ ! )
ตรวจเบื้องต้น.. 
ก็พบว่า ไบ-ออสไม่จำค่าใดๆ และ ระบบไบ-ออส
เตือน ... ว่าแรงดันที่ไปเลี้ยง CPU มีเพียง ๐.๐๐๒๒ โวลท์ !!
( แต่คอมฯยังทำงานได้เฉยเลยครับท่านๆ )

ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้.. เพราะโดยทฤษฎี..อย่างน้อยไฟที่ไปเลี้ยงอุปกรณ์ดิจิตอล
ในตัวซีพียูมันต้องไม่ควรต่ำกว่า ๐.๕ โวลท์ !
พอผมเอามิเตอร์ไปวัดไฟเลี้ยง CPU ในเมนบอร์ดดู ก็ได้ ๑.๒๕ โวลท์ ซึ่งเป็นค่าตามคู่มือบอกไว้พอดี !
สรุปเบื้องต้น  มีไฟไปในระบบตามปกติ.. แต่ระบบไบ-ออส คงจะเสียหายอยู่ !
ผมลองใช้ โปรแกรม EZ-FLASH ที่ติดแถมมากับเมนบอร์ดเพื่อ "แฟลชไบออส"
ปรากฎว่า.. ใช้ไม่ได้.. โปรแกรม EZ-FLASH … ไม่สามารถหา "ข้อมูลไบออส" ในแฟลชไดรฟเจอ..
ผมจึงลองใช้แผ่น HIREN ทำการบู๊ตเครื่อง.. พอเจ้า Windows PE มันพร้อมให้ใช้..
พอผมก็ลอง เบิ้ลคลิ๊ก ที่ไอค่อน AFUWIN ( AFU. คือโปรแกรมที่ใช้แฟลชไบออส )
เจ้า WindowsPE ก็ด่าออกหน้าจอว่า..

มรึงให้กรูทำอะไร กรูไม่เข้าใจคำสั่งของมรึง
 ( not recongnized as an internal or external command )
สรุปเบื้องต้นแบบมั่วๆของผมว่า ต้องไป "แฟลชไบออส" กันใน DOS โหมด.
ผม รีสตาร์ทเครื่องคอมฯ เพื่อเข้าระบบ DOS …
จัดการทำตามขั้นตอนคู่มือภาษาอังกฤษที่เป็นไฟล์ pdf (แบบมั่วๆมากกว่าเข้าใจ)
เพราะผมเข้าใจคู่มือแบบ "ผมคิดเอาเองว่าเข้าใจ"
ปรากฎว่า โปรแกรม AFUDOS ด่าสวนออกมาว่า…
มรึงให้กรูทำอะไร กรูไม่เข้าใจคำสั่งของมรึง ( Command Error )

ในแบบตอนที่ใช้ WindowsPE เด๊ะๆ..
สองคน.. แก่กับหนุ่ม มองหน้ากันเลิ่กลั่ก..
แล้วผมก็มั่วๆตัดสินใจไปว่า..
เด๋วกรุ ไปโหลดเอง.. มรึงคงเอามาผิดรุ่น !
ว่าแล้ว… สองหนุ่มต่างวัย..ก็หิ้วโน๊ตบุ๊คไปที่ชั้นสี่ .. !
เพราะห้อง "คุณอา-น้องพ่อ" ของ "เจ้าทุ้ม" นั้น ..
เขาส่งสัญญาน WI-FI ออกมาให้คนจนๆ ( = หลานชาย & รุ่นพี่หลานชาย )ใช้ฟรีๆ..
แต่พวกผมอยู่ชั้น "สอง" … คือสัญญานมันไปไม่ถึง …
เลยต้องมานั่งเป็นกึ่งๆ โจรกระจอก.. อยู่แถวๆบันไดหนีไฟชั้นสี่
แบบไม่เคยคิดอาย รปภ. ของตึก ! แม้แต่น้อย !!
คือผม..กับ…เจ้าทุ้ม ….อัพโหลด – ดาวน์โหลด ไฟล์ต่างๆ.. กันด้วยวิธีนี้ครับ
และ…จะว่าไปแล้ว… อันที่จริง.. ผมก็อายๆ สายตาคนที่มองๆมา..เหมียนกัลล์ … แหะๆ 

พอได้ไฟล์ แล้วกลับมาลุยกันต่อที่ห้อง ก็ยังไม่ไปถึงไหน?
ผมเลยพยายามตั้งใจอ่านคู่มือ PDF แบบจริงๆจัง .. โดยทำตามขั้นตอนแบบ "เป๊ะๆ" …
ผลที่สุด เมื่อเชื่อฝรั่งผู้คิดโปรแกรม EZ-FLASH แบบ "ไม่รั้น"

ผมและเจ้าทุ้ม ก็สามารถ "ติดตั้ง -  ข้อมูลไบออส – ค่าจากโรงงาน"
ได้เป็นผลสำเร็จ !!
คอมฯ.. เลิกส่งเสียงเตือน… 
แต่อาการรวนเรื่องไม่จำค่าเวลา.. และการแสดงค่า ๐.๐๐๒๒ โวลท์ ..สุดแปลก .. ก็ยังมีอยู่ !!
ผมเลยสรุปไปว่า.. บางส่วน "ด้านอีเล็คทรอนิคส์" .. สักจุดหนึ่งของเมนบอร์ด(น่าจะ)เสีย
แต่เมื่อไม่มีเงินซื้อใหม่ …
เจ้าทุ้ม – ก็ต้องทนรำคาญที่ต้องตั้งค่าใน "ไบ-ออส" ทุกครั้ง .. ก่อนใช้เครื่อง !!
ก่อนเจ้าทุ้ม จะอุ้มเคสคอมฯ กลับไปที่ห้อง ผมถามเจ้าทุ้มไปว่า..
วันนี้ …เอร็ง..ได้เรียนรู้อะไรบ้าง ?
มันตอบกลับมาว่า… "การอ่านคู่มือได้ น่าจะเป็นเหตุผล ที่ทำให้ป๋า เก่งกว่าผม "
ผมตอบกลับไปว่า.. " ที่เอร็งพูด.. มันก็จริงอยู่แค่นิดหน่อย…
แต่นั่น..มันไม่ใช่สิ่งที่เอร็งได้ความรู้ในวันนี้หรอก ! 
"
มันมองหน้า.. จ้องตา ..
แล้วถามว่า..
งั้น ? ..ในมุมมองของป๋า… ป๋าว่าวันนี้.. ผมได้เรียนรู้อะไร ?
"ทุกซอฟแวร์.. ย่อมมีข้อบกพร่องได้"

ผมตอบ !!!!!!!
————————————————————————
ป.ล.๑.
และขออธิบายศัพท์และแปลแบบเป็ดๆ ..
อธิบายรวบรัดตัดตอน ..อย่างย่อๆ ..และโง่ๆง่ายๆ + ไม่ทั้งหมด 
( สำหรับท่านใด ที่อ่านแล้วมึนหนักกว่าเดิม ก็ขออภัยนะครับ )
- ไบ-ออส เมนบอร์ด ( BIOS ) ไบออสเมนบอร์ด – คือโปรแกรมเล็กๆที่เก็บไว้ในหน่วยความจำถาวรในเมนบอร์ด
  โดยจะติดตั้งมาพร้อมกับเมนบอร์ดจากโรงงานผลิต ..เพื่อการตั้งค่าและจดจำ ค่าต่างๆด้าน "ควบคุมทางดิจิติอลอีเล็คทรอนิคส์"
  เช่น…
      -  การปรับแรงดันของระบบ "จ่ายไฟฟ้าย่อยที่ติดตั้งอยู่บนเมนบอร์ด" เพื่อไปจ่ายไฟฟ้าให้ "แรม" หรือจ่ายไฟให้ "ซีพียู" ..ให้ถูกต้อง
      -  รับการตั้งค่าเวลาวันเดือนปีของวันนั้นๆที่เป็นปัจจุบัน จากมนุษย์..ให้กับระบบอีเล็คฯของเมนบอร์ด  ….
      -  ตั้งค่า "การจัดระบบจราจรของข้อมูล " ..ให้เหมาะสมและดีที่สุดกับ "อุปกรณ์" ที่เชื่อมต่อกันด้วย "ไฟฟ้า" ..
         ต.ย. เช่น.. จดจำการตั้งค่าความเร็วในการส่งข้อมูล "คอขวด" ระหว่าง "แรม" กับ "ฮาร์ดดิสค์"
         ( คอขวด = สภาพของการ "อั้นข้อมูล-ไปไม่เร็วกว่าที่ควร" ..เพราะปกติแล้ว แรมสามารถส่งข้อมูลได้เร็วกว่าฮาร์ดดิสค์ .. เป็นต้น )
          และค่าอื่นๆ.. อีกมากมาย ..
แต่ที่แน่ๆ การที่ระบบฯ สามารถจำค่านั้นๆได้..
ก็เพราะ บนตัวเมนบอร์ด.. มันมี "แบตเตอรี่" ..
เจ้า "ไบออส".. มันก็เลย .. จำค่าที่คนตั้งไว้ได้ ..
ดังนั้น..ถ้าแบตฯหมด มันจะคืนค่าที่ตั้งมาจากโรงงาน "ที่มันถูกสร้างวันแรก" ให้ระบบของเมนบอร์ด !
ประมาณว่า.. เมื่อคนตั้งค่าได้พอใจแล้ว.. ก็ให้มันก็จำค่าไว้ – ตั้งครั้งเดียวก็พอ ..
แล้วใช้ไปจนกว่าแบตฯ มันจะหมดไฟฯ ..

สรุปว่า.. เปลี่ยนแบตฯเมนบอร์ดทีนึง .. ก็ตั้งกันซะทีนึง..
คราวนี้ สำหรับท่านใดที่อ่านนิทานเรื่องนี้
ที่ไม่ค่อยจะถูกโรคกับศัพท์แสงเชิงช่าง คงพอจะเข้าใจนะครับ แหะๆ

D.O.S. ระบบปฏิบัติการชนิดหนึ่ง ที่สามารถใช้การพิมพ์ "คำสั่งเฉพาะ" ที่ DOS มันเข้าใจ.. ด้วยการพิมพ์จากแป้นพิมพ์
เพื่อให้คอมพิวเตอร์ทำงานตามที่เราต้องการ .. อาจใช้วิธีพิมพ์สั่งทีละบรรทัด หรือพิมพ์สั่งทีละหมื่นๆคำสั่ง …
แล้วให้คอมฯทำงานแบบชุดทีเดียวรวดเดียว.. ก็ได้ ..
แปลได้ว่า.. ถ้าคุณเผลอไปพิมพ์สิ่งที่ ดอส.. มันไม่เข้าใจ..
เจ้าดอส.. มันจะตอบกลับออกมาที่จอภาพว่า… อย่ามาสั่งกรุมั่วๆดิ(วะ)..
เอ็งไปเรียน ดอส. มาซะก่อนโว๊ย.. อย่ามาพิมพ์แบบมั่วนิ่ม ๆ !!
HIREN ชื่อเรียกของกลุ่มโปรแกรมสารพัดประโยชน์หลายๆโปรแกรมที่รวบรวมไว้ในอุปกรณ์ที่ใช้บู๊ตเครื่องคอม(พีซี)ได้
ซึ่งอาจจะรวมไว้ใน แผ่นซีดี หรือ แผ่นดีวีดี หรือแฟลชไดรฟ ..
โดยปกติแล้ว ช่างฯ หรือ จอมซน ที่ชอบวุ่นวายกับคอมฯ(พี.ซี) .. ควร(หรือมักจะ)มีติดตัวทุกคน
ซึ่งส่วนใหญ่นั้น… บรรดา "จอมซน" ทั้งหลายในทุกวันนี้… เวลาไปไหนมาไหน ก็มักจะพก HIREN ไปด้วย
Windows P.E. (ย่อมาจาก Prompt Edition) .. เป็นระบบปฎิบัติการขนาดเล็ก สำหรับผู้ที่เข้าข่าย "จอมซน"
เพื่อให้สามารถใช้งานคอมฯ(พี.ซี.)เครื่องนั้นๆได้ ..เมื่อระบบปฏิบัติการของเครื่องฯ(พี.ซี)นั้นๆ.. รวน หรือ เสียหายอยู่ ..
ทั้งนี้.. อาจจะมีเจตนาเพื่อซ่อม .. หรือเพื่อเปิด(บู๊ท)คอมฯนั้นๆ ..โดยไม่จำเป็นต้องติดตั้ง WindowsPE ลงในฮาร์ดดิสค์..
… หน้าตา ก็แบบเกือบเหมือนกำลังใช้ Windows ตัวเต็ม นั่นแหละครับ
U.P.S.   เครื่องสำรองไฟฟ้า ในเวลาที่ไฟฟ้าดับ หรือ แรงดันไฟฟ้าวูบๆวาบๆ เพื่อให้สามารถมีเวลาให้ปิดคอมฯ ได้ทัน
แฟลชไบออส .. คือการทำให้ "ระบบไบออส" ที่อาจจะเสียหายอยู่ กลับไปเป็นค่าเดิมเหมือนวันที่มันออกมาจากโรงงาน
หรืออาจเป็นการ "ปรับปรุง" ให้ "ระบบไบออส" ตัวเก่าเดิมๆที่เรามีอยู่ .. ให้มัน "ใหม่" กว่าตัวเดิมที่มาจากโรงงาน ..
ด้วยวิธี ลบของเดิมทิ้ง แล้ว "เขียนข้อมูล" ลงไปใหม่ ! ซึ่งหากเกิด "ไฟฟ้าดับขณะที่ทำการแฟลช"
หรือเพราะว่า "ทำพลาด-ผิดรุ่น" เมนบอร์ดจะเสียถาวร
ถ้า "พลาด" แล้วอยากจะ "กู้คืน" … ราคาค่าจ้างของการ "กู้คืน" จะเฉียดๆ "พันบาท" …
ดังนั้น.. จอมซนทั่วๆไป เมื่อ "แฟลช-พลาด" ..
จึงมักลงเอยด้วยการ " ซื้อเมนบอร์ดใหม่ – คุ้มกว่า " .. แทบทุกราย (ฮา)
——————————————————————————————————————————————————————————–
ป.ล. ๒
เทคโนฯ ที่สูงกว่าก็คือ "ไบออส" ในโทรทัศน์ตามบ้าน(ในยุคนี้) .. คือไม่ต้องมี "แบตเตอรี่" ..
เรียกกันว่า ระบบโปรแกรมแบบ E2PROM ..
( ในที.วี. นั้น.. มันมี OS. ซิมเบียนเล็กๆอยู่จ้า .. ท่านๆ ) 
แต่ทั้งๆที่ "ต้นทุน" ของระบบ E2P มัน "ประหยัด" กว่าการใช้ "แบตเตอรี่" ..
แต่บริษัทผู้ผลิตเมนบอร์ดขาย.. ก็ไม่นิยมนำมาใช้กับเมนบอร์ดของคอมฯ(พีซี)..
ซึ่งในกรณีที่เมนบอร์ดของคอมฯ(พีซี)นี้.. ยังคงเลือก "แบตเตอรี่" ..
ก็คงเป็นเพราะ (คหสต.) …..
(ก).. การถอดแบตฯออกจากเมนบอร์ด คือการรีเซ็ทระบบที่ง่ายกว่า การจะรีเซ็ท E2PROM 
( แต่ในเมนบอร์ดบางรุ่นเทพฯ ๆ.. พอท่านลองถอดแบตฯออก ก็ไม่ยอมรีเซ็ทค่าโรงงานนะจ๊ะ ท่านๆ เพราะมันใช้ E2P พ่วงอยู่อีกชั้น )
 หรือ ….
(ข) เอาไว้ให้ "ช่าง" .. หาเงินใช้ … 
เพราะเท่าที่ผมพอจะรู้ๆมา… ก็มีช่าง(ใจร้าย) …
คิดตังค์ลูกค้า(ผู้แสนซื่อ) .. กันในราคาค่าเสียเวลาเกินครึ่งพัน จากราคาทุน ๓๕ บาท (ค่าแบตฯแท้ตามเซเว่น)
ซึ่งผมคิดเอาเองนะครับ….ว่า..สามารถคิดค่าสมอง(ซึ่งมันก็ไม่หายไปไหน?นี่นา).. กันสัก ..สอง-สามร้อย.. น่าจะพอมั้ง.. (แหะๆ)
และ….

(ค) .. เจ้าแบตฯ ขนาดเท่าเหรียญห้าบาทที่ว่า.. มันคงค้างสต็อกอยู่ในโลกนี้มากมายมากๆ .. 

คือเหลือกองๆๆๆ กันเป็นภูเขาหลายลูก !


ก็เลย.. ต้องระบายออกขาย ( ฮา )

วิธีการพูดกับลูก & แม่กับลูกสาว

นำมาจาก : อีกวิธีพูดกับลูก


การใช้เงินของลูกวัยรุ่น และ วิธีรับมือกับลูกวัยรุ่น


ลูกวัยรุ่น การใช้เงิน และการรับมือกับลูก ( รึเปล่าหว่า ?! )

ตอน คุณแม่ – โคตรงี่เง่า ! – ๐๐๐๕


หม่ามี๊.. งี่เง่า !

ลูกสาวตัวดีโวยวาย..
ก่อนโยนโทรศัพท์เทพฯสุดหวงใส่ฟูกนอนของเธอ.
หาว่าหนูใช้เงินเปลือง !
เจ้าลูกสาวทำเสียงเหมือนนางอิจฉาในละครทีวี …
ด้วยเสียงดังสูงและแหลม …ในขณะที่พูด

ลามด่าไปเรื่องว่า.. ต้องบ่นได้สิ

เพราะแกใช้เงินชั้นอยู่ ! .. อีกต่างหาก !


ประโยคนี้.. เธอพูดไปด้วย ย่นจมูกไปด้วย !

คอยดูเถอะ ! 

พอนู๋มีเงินเดือนเองนะ คอยดู.. จะไม่ง้อเลยอ่ะ ! ..

แมร่ง..ให้ตายสิ !

เธอสบถเล็กๆ  .. ก่อนจะวางกระเป๋ากล้องเบาๆ ที่ข้างโต๊ะคอมฯ

แล้วรีบหันมาที่พ่อ..ทำหน้าตาปะหลับปะเหลือก
" โทษทีป๊า.. ไม่ได้จะหยาบอะค่ะ "
แล้วเอามือตบปากตัวเองเบาๆ เหมือนที่เธอทำมาตลอด ตั้งแต่ตอนอายุ ๔ ขวบ
ทำโทษต้วเองเสร็จ
เธอก็เดินมายืนมองจ้องหน้าพ่อเพี้ยนๆของเธอ..
แบบกำลังจะ "หาพรรคพวก"

ป๊า.. !! .. ป๊าเห็นว่าไง ?
พอผมได้ยินคำถาม..
ผมเลยรีบแถ STEP ๑. เพื่อขอเอาตัวรอดไว้ก่อน
ง่า..เอิ่ม….หนูบ่นระบาย…
หนูขอความเห็น …
หรือว่าหนูจะขอคำปรึกษาละ ..
พ่อจะได้พูดตรงเรื่อง ! "

เอาทั้ง ๓ เรื่องนั่นแหละ .. ว่ามา !! 

เจ้าลูกสาวทำเสียงเขียว .. ยังกับผมเป็นลูกของมัน
ผมจัดการ.. แถ STEP  …
ประเด็นที่เห็น.. คือลูกใช้เงินเปลือง…

อ่า… เอิ่ม…เอางี้ๆ ..

ถ้าลองเปลี่ยนหนูเป็นแม่ … เปลี่ยนแม่เป็นหนู ..

หนูจะบ่นลูกของหนู.. แบบไหนล่ะ?
เจ้าแสบ..กลอกลูกตาไปๆมาๆ  แบบตั้งรับ.. อย่างระดมความคิด..
กะสู้พ่อเพี้ยนๆ แบบวันนี้… ขอสู้ตาย…
ก็พูดแบบแม่นั่นแหละ.. แค่ไม่เสียงดัง..

หนูไม่ชอบให้ใครมาเสียงดัง..

มันไม่ศิวิไลซ์.. บาบาเรียนมาก.. ไม่ชอบ !

เจ้าตัวแสบพูดไปด้วย.. เดินไปเดินมาไปทั่วห้อง..
แบบหงุดหงิดจัด
พ่อประหลาดๆ .. ละสายตาจากลูกสาวหนึ่งครู่
ด้วยเริ่มตาลาย..เพราะลูกมันเดินซะทั่วห้องของมัน
แล้วเริ่มแถ.. STEP ๓.

เมื่อตะกี้..

ก่อนโทรฯ ไปขอตังค์กะแม่ ..

ป๊า ก็เห็นหนูว๊ากๆๆๆ กับเพื่อนทางโทรศัพท์นี่นา..

เรื่องที่วันนี้.. เพื่อนหนู.. มันไม่ไปช่วยออกกอง .. 
( ลูกผมเรียนภาพยนตร์.. ออก-กอง.. = การไปตั้งกองถ่ายหนัง )

ป๊าว่าเสียงหนู.. ก็ดังไปถึงชั้นล่างนะ !

ผมตบเรื่องเข้าทางถนัด
(ลูกสาวอยู่ชั้น ๗ ของคอนโดฯ )
 
เจ้าสุดสวยแต่ปากห้อย.. เบรคตัวเองกึ๊ก.. หยุดเดิน.. 
หันขวับมองหน้าพ่อ แบบกะบีบคอให้ตายได้ เพราะพ่อดันไม่เข้าถือหาง..
แถมพาไปอีกเรื่อง.. แบบคนละเรื่องเดียวกัน..
 
แล้วพูดสวนพ่อ..กึ่งตะโกน…

มันไม่เหมือนกันป๊า !!
ก่อนจะแกล้งทำเลี่ยงๆไปอาบน้ำ..
พอแต่งตัวสุดเซ็กซี่ของมันเสร็จ..

มันก็โทรฯไปขอโทษแม่ของมัน ซะเสียงดัง 

ทั้งที่เนื้อหาคือการง้อแม่มันชัดๆ

ประมาณๆให้ผมได้ยิน.. ว่า..

หนูโทรฯไปง้อแม่แล้วนะคะ คุณป่าป๊า..
ก่อนจะไล่ผมกลับห้องของผม

ป.ล.
ผมทราบมาว่า.. ในวันถัดมา.. 
หม่ามี๊มัน… 
โอนตังค์มาให้ไอ้ตัวแสบ
ซะตั้งสองพัน… อะครับ..

เฮ้อ !!!! .. แม่ๆลูกๆจริงจริ๊ง ?????
 

การสื่อสาร หอมแก้ม ช่างคอมพิวเตอร์

นำมาจาก : สารที่เผลอส่ง


“สาร” ที่เผลอส่ง !

ตอน…. การสื่อสาร

และ วิธีการ สื่อ “สาร”

คำเตือน !!!!  นิทานตอนนี้.. 18+


อธิบายคำเตือน
ผม(แอดมิน)เขียนยาว ในระดับ “เรื่องสั้นขนาดกลาง”
ผู้ที่ไม่ชอบ “กึ่งนิยาย” อาจจะเบื่อได้..
เพราะอสาระ “ผักบุ้ง” ที่ไม่จำเป็นต้องเล่าให้อ่าน..
ในนิทาน…มีเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ

หกวันก่อนหน้านี้…

ประชิต และ สมชัย .. สองช่างคอมฯ มือเทพฯ (ของคนในซอย ๑๑๖ ย่านสุขาภิบาล ๓)
ออกไปแจกใบปลิว(ทำเอง) ตามบ้านพักอาศัยและร้านค้าต่างๆละแวกบ้านเช่า
ที่ ทั้งสอง.. แชร์ค่าเช่ากันอยู่
เพื่อจะอวดอ้างฝีมือให้ชาวบ้านได้รับทราบกันเสียบ้าง
ว่า…..
พวกท่านๆรู้มั้ย !! ว่ามีเทพฯซ่อมและเซอร์วิสคอมฯระดับไม่ธรรมดา
อยู่ในซอย ๑๑๖ นี้ .. ตั้งสองคน !!! นะจ๊ะๆๆๆ นะครัฟ !!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ประชิต !!
ทำงานตำแหน่งแอดมินเซอร์เวอร์ ให้กับบริษัทฯที่ทั้งรับทวงหนี้+สำนักงานทนายเล็กๆแห่งหนึ่ง แถวๆย่านบางกะปิ
ฝีมือด้าน “วินโดวส์” .. ทั้งสแตนอะโลน และ เซอร์ฟเวอร์ ของประชิตนั้น..ไม่ธรรมดา  !!
เพราะเจ้าหนุ่มประชิต(กำลังจะเป็นคุณพ่อ)นั้นหรือ ?… 
เขาบ้าคอมฯพีซีมาตั้งแต่อายุ ๘ ขวบ !!
ครั้งเมื่อ ๑๙ ปีก่อนตอนเพิ่งๆได้ ๑๐ ขวบครึ่ง .. (เจ้าประชิตตอนนั้นใส่แว่น..ซะแล้ว..หนาซะอีกด้วย !)
เด็กชายแว่นหนาๆหนุ่มน้อยที่ชื่อประชิต.. ก็สามารถ “ฟอร์แมท” คอมฯพีซี + ลงวินโดวส์ 95 ให้พ่อใช้ได้
มีทั้งให้เสียงออกลำโพง, ต่อเล่นเน็ทเต่าคลาน และสามารถพิมพ์งาน..ได้อย่างเรียบร้อย..
ในแบบไม่ต้องให้พ่อช่วย.. อีกด้วย !!
ฝีมือโดยรวม.. ก็คงประมาณว่า.. ถ้าเจ้าประชิตมันไปเกิดอยู่แถวๆ “ซิลิคอนวอลเลย์”
เจ้าหนุ่มประชิตในวันนี้.. มันเป็นต้องได้รวยอุจจาระแตกอุจจาระแตน .. นั่นแหละครับ !!
และ.. ขอบอกๆ
ในอาชีพมืดๆปัจจุบัน(อีกมุมมืดจากหลากหลายมุมมืด)ของประชิต..
เขาเป็นคนหนึ่งในทีม “ทรูฟาสเตอร์” !!!!
ซึ่งก็คือทีม ทำ+ขายแผ่นวินโดวส์สำเร็จรูป(เถื่อนๆ) ให้ชาวไทยทั้งหลาย..
ให้ได้ใช้ผลิตภัณฑ์อลังการของค่ายธงสี่สี(ในบ้านเรา) .. แบบราคาน่ารักๆ … 
“ดีวีดีรวมมิตรที่มีโปรแกรมแถมเพียบ” = ร้อยเดียว !!! 
(ฮา)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สมชัย !! 
ในวัย ๒๖ …
สมชัย(สุดหล่อ)…ทำงานเป็นช่างซ่อมใหญ่(เพราะทั้งร้านมี..เขาคนเดียวที่เป็นช่างฯ) .. ของร้านรับซ่อมรับลงโปรแกรม
ในฟอร์จูนฯ..ห้างยักษ์ใหญ่(และมีศูนย์คอมฯอยู่ในห้าง)กลางเมืองกรุงเทพฯ .. (กลางคืนรับงานทำ S.E.O จากเพื่อนๆ)
ฝีมือเกี่ยวกับคอมแอปเปิ้ลฯ…  เมื่อเทียบแบบเล่นๆกับเพื่อนประชิต(ในย่อหน้าตะกี๊)..
ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน(ทั้งๆที่สมชัยเรียนจบแค่ ป.ว.ช. ก็เริ่มหาทำงานเลี้ยงตัวเองเลย ไม่เรียนต่อ..)
จะแมคฯปีไหน ? 
จะแผ่นแท้ลงแมคจริงๆหรือลงแมคเท่ห์(ใน p.c.)  !!
จะไอ-แพด จะไอ-โฟน จะเจล-เบรค .. บลาๆๆ ..
ถ้าเป็น “แมคฯ โอ.เอส” และ “แอพฯ” ละก็..
บอกสมชัย.. “เด๋ว – จัดให้” !!
เรื่องเหตุผล.. ที่สมชัยบ้าแมคฯสัญญลักษณ์แอบเปิ้ลแหว่ง..
ก็คงเพราะคุณพ่อของสมชัยในสมัยเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน..
ท่านประกอบเครื่องแอปเปิ้ล II เพื่อใช้เองเขียนโปรแกรมเอง อยู่ที่บ้าน .. นั่นแหละครับ !  
ขนาดทุกวันนี้ ทั้งๆที่คุณพ่อตายจากไปแล้วเกือบสิบปี ..
เจ้าคอมฯจอแก้วสีดำและภาพกราฟฟิคเฉดสีเขียวประหลาดของพ่อเครื่องนั้น..
ก็ยังคงเปิดเครื่องติดและทำงานได้ปกติซะด้วย !
ความเสถียรของ “โอ.เอส” ทำให้สมชัยศรัทธาแอปเปิ้ลสุดๆ !
โอเอสอื่นๆ ที่สมชัยจะรับเข้าสมอง ก็คงเป็นได้แค่ “ลินุกซ์”
และแน่นอนแหงๆ .. ว่า… ไม่ใช่วินโดวส์ !!!
ทุกวันนี้.. เจ้าคอมฯจอเขียวที่พ่อทิ้งไว้ให้รำลึกถึงความฝันของพ่อ..  เครื่องนั้น ..(ที่ท่านอยากเป็นแฮกเกอร์มากๆ)
สมชัย.. ก็ยังเก็บห่อเป็นอย่างดีในลังกระดาษปิดทึบสนิท .. วางไว้ในมุมหนึ่งของห้องเก็บสมบัติ(ส่วนตัว).. 
ที่บ้านเกิด – พิษณุโลก !!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อประชิตเงินเดือนหมื่นสองรวมค่าล่วงเวลาโอ.ที. ได้เดือนละไม่เกิน “สองหมื่น”..
และอีกไม่เกิน “สองเดือน” จะต้องมี “ลูกสาว” ตัวน้อยๆขึ้นมา
นั่นแปลได้ว่า “ภรรยา” ที่ทำอาชีพ “ขายแผงน้ำปั่น” ในโรงอาหารของวิทยาลัยเล็กๆ “ย่อมต้องหยุดลง” …
ภาระของอนาคตลูกน้อย + ภรรยาที่ต้องหยุดเพื่อเลี้ยงลูก.. มันย่อมหนักหนาเอาการ สำหรับหนุ่มวัยย่าง ๓๐ ..
กับการอยู่รอดในเศรษฐกิจยุคนี้.. แม้พอมีเงินเก็บ..
แต่นั่น สองผัวเมียก็เตรียมเก็บไว้ส.. ำหรับลูกน่ารักของเขาที่เกิดในอีกสองเดือนข้างหน้า !
เมื่อต้องทำงานแบบทำงาน “คนเดียว” .. 
ประชิตก็เริ่มหนักที่สองบ่า 
เพราะ”ภาระ” ที่ตอนนี้.. ประชิต จะต้องแบกไว้คนเดียว !
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปีนี้… หลังจากถูกคุณแม่ออดอ้อนอยากอุ้มหลาน… 
สมชัยสุดหล่อก็ชักอยากจะมีเมียจริงๆจังๆให้เป็นเรื่องเป็นราวกับเขาซะที!
นอกจากสาวๆมากมายที่ต้องถึงกับ “คัดออก” .. 
สมชัย…มีจริตนิสัยที่มักแอบชอบสาวๆวัยเฉียดสามสิบทั้งแบบสาวเกือบขึ้นคาน
เขาชอบแม่ม่ายแบบไร้กฏ คือชอบทั้งชนิดไม่มีลูกติด และแบบมีลูกเล็กๆน่ารักติดมาด้วย.. ! 
เพราะอะไร ? .. สมชัย ..ก็ตอบตัวเองไม่ได้ !!
สาวๆที่ต่ำกว่า “๓๐” นั้นถ้าให้มี “อะไรๆ” สมชัยนั้นไม่ขัดใจสาวๆ.. แต่หากจะเอามาเป็นแม่ของลูก
สมชัยกลับกำหนด “สะเป๊ก”.. ไว้ในใจว่า.. “ต้อง ใกล้ๆ สามสิบ” … !!!
( เฮ้อ .. สมชัยเอ๊ย สมชัย ! )
และถึงแม้เงินเดือนสมชัยสุดหล่อ.. จะเป็นระดับ “หมื่นห้านิดๆ” 
แต่การที่ไม่มีบัญชีเงินเก็บเป็นเรื่องเป็นราว
สาวสวยมีสมองระดับเกรดผู้ใหญ่วัยจะสามสิบ…แบบที่สมชัยชอบ… 
สาวๆที่มากทักษะชีวิตจากที่ไหน ? … เค้าจะมอง !!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ประชิต “ซื้อเช่า” และสมชัย.. “เช่าใช้” .. บ้านเดี่ยวเล็กๆ ชานเมืองกรุงอยู่ด้วยกัน
พื้นที่มีเกือบๆสองร้อยตารางวา.. มีบ้านเล็กๆอยู่ “สองหลัง” !
หลังใหญ่ครึ่งปูนครึ่งไม้สองชั้นแบบ ๓ ห้องนอน ๒ ห้องน้ำนั้น..
ประชิตกับเมีย “ซื้อเช่า” อยู่ทั้งหลัง !
หลังเล็กๆ ๒ ห้อง แบบ ๑ นอน + ๑ ห้องรับแขก + ๑ ห้องน้ำนั้น…
สมชัย.. “เช่าใช้” .. อยู่ตามแบบหนุ่มโสด !
ซื้อเช่า.. แปลว่า .. บ้านและที่ดินทั้งหมด เจ้าของคือธนาคารกรุงไทย ! 
และประชิตกำลังผ่อนธนาคารผู้เป็นเจ้าของ(ตัวจริง) !
เช่าใช้..  แปลว่า บ้านหลังเล็กๆที่ปลูกแยกออกมานั้น.. สมชัย “เช่า” ประชิตอีกที.. 
เพราะคบหาสนิทกันแบบ “เพื่อนรักต่างวัย” .. 
ในแบบ…. จ่ายช่วยกูแค่เดือนละ แปดร้อยก็พอ !!

เข้าเรื่อง !!
สองหนุ่มเห็นดีเห็นงามกันทั้งคู่ ว่าการออกไปรับงานนอกแบบ “ใช้ความสามารถเฉพาะตัว” ที่ทั้งสองมีอยู่
ด้วยการ “รับซ่อมตามบ้าน” ย่อมเกิดรายได้ “เสริม” เข้าท่าๆ เป็นแน่ !!
ดังนั้น “หกวันก่อน” .. 
สองหนุ่ม…จึงทำตัวเหมือน “นักการตลาดแนวฟู้ดแลนด์” .. 
ออกแจกใบปลิวซะ !!
ใบปลิว…
ได้แจก+แปะ ตาม “เป้าหมาย” ต่างๆ…
และหมดไปร่วมๆ “สองพันแผ่น” !!!
ที่ปากซอย…
มีร้าน “รับซื้อและจำนำโทรศัพท์” เล็กๆอยู่ร้านหนึ่ง….
เจ้าของเป็นแม่ม่ายสาวสวยประพฤติตัวเป็น “แม่เดี่ยว” มีวัยประมาณๆสามสิบที่มี “ลูกติด” เป็นสาวน้อยวัยกำลังจะห้าขวบ !
และสมชัยสุดหล่อ.. ชอบเป็น “พิเศษ” !!
ไม่ใช่คนแม่ที่สมชัย “หลงรัก” !!
แต่เป็นสาวน้อยตัวจิ๋วๆที่ไว้ผมเปียยาวถึงกลางหลัง ที่บ้า “ไอ-แพด” แบบกินแทนข้าวได้ต่างหาก 
ที่สมชัยหลง !!

หนูน้อยสาวผมเปียชื่อ “ลูกเชอร์รี่” .. หลงไหลและเทพฯมากๆ ในเรื่อง “ใช้แอพฯ” !!
ก็ประมาณว่า..
อะไรที่เธอตัวน้อยๆปั่นเล่นหน้าจอนั้น.. 
คุณสามารถเอา “เชอร์รี่ผมเปีย” .. ไปออกรายการ “ก็อตทาเล้น” ได้เลยละครับ !!

ในวันที่สมชัยไปแจกใบปลิวที่ร้านโทรศัพท์นั้น..
สมชัยเลยถือวิสาสะในฐานะคนคุ้นเคยเห็นหน้ากันบ่อยๆกับครอบครัวเล็กๆนี้ …
ด้วยการลง “แอพฯ” บางอย่างให้สาวน้อย !!
ซึ่งพอหนูเชอร์รี่ลองเล่นๆแอพฯดูไม่ถึง “สิบนาที” เธอก็เข้าใจมันโดยไม่ยาก !
สาวน้อยเชอร์รี่จัดการถ่ายภาพน่ารักน่าชังน่ากอดน่าหอมแก้มของตัวเอง.. ด้วยเจ้า “ไอ-แพด” ในมือน้อยๆของเธอ..
แล้วจัดการ “สั่งปรินท์” ผ่านระบบ “แอพฯไวไฟฯ” .. ไปยังมัลติปริ๊นเตอร์ไวไฟ+ไฮเทคฯของคุณแม่ในทันที !!
ภาพสาวน้อยผมเปียที่ผ่าน “แอพฯแต่งหน้า” .. ที่แสนจะ “โคตรดูดี” ใบนั้น..
คือรางวัลที่สาวน้อย “ยื่น” ให้กับ “สมชัย”
เชอร์รี่ให้คุณอาค่ะ .. ฉวยมั้ย !!
เสียงใสๆที่ไม่ชัดนั้น… ทำเอาทั้งคุณแม่และคุณอาผู้บ้าตราแอปเปิ้ลแหว่ง.. ยิ้มหน้าบาน !!
เป็นอีกหนึ่งวันที่สมชัยบอกตนเองว่า “มีความสุขมากๆ” !! 
( นอกเหนือจากที่คุณแม่สวยๆคนนั้น ได้แถมยิ้มหวานๆให้หนึ่งยิ้ม )

วันนี้สมชัยอยู่ที่จังหวัดพิษณุโลก !!
หลังจากกระบวนการไร้สาระของสำนักงานที่ดินต่างจังหวัดที่ขโมยเวลาเขาไปทั้งวัน
ในที่สุดสมชัยก็จัดการกับเรื่องโอนที่ดินให้ตัวเอง.. ที่คุณแม่มอบให้เป็นของขวัญแก่เขา…ได้ซะที !!
และยังงงๆอยู่ว่า.. การแอบ “สอดเงิน” ใบละ ๑ พันเข้าไปในซองเอกสาร มันได้ทำให้เพียงไม่เกินครึ่งชั่วโมง..เขาก็ได้เอกสารสิทธิ์
และทันการปิดตอนสี่โมงเย็นจนได้.. !!!
ทั้งที่ตอนสิบโมงเช้า..คุณเจ้าหน้าที่ยังแจ้งอยู่แท้ๆ ว่าอีกสามวันค่อยจะเสร็จเรื่องนะโว๊ย !!
… แบบ – สมชัย – โคตร “งง” 
พอเสร็จธุระส่วนตัว… สมชัย .. จึงเพิ่งมารู้ว่า “คุณแม่ลูกติดแสนสวย” .. 
และคนอื่นๆ ได้โทรฯเข้ามาฝากข้อความไว้ตั้ง “สิบห้า” ข้อความ
มีทั้งหมด “สิบเอ็ด” ข้อความอัติโนมัติที่แจ้งว่า มีคนโทรฯเข้ามา.. แต่สมชัยไม่ได้รับสาย…
เป็น “หนึ่ง” สายที่ประชิตโทรฯมา …
และ “สิบ” สาย… จากสาวม่ายคนสวยผู้มีลูกติดหน้าตาน่ารักๆ
มี “สอง” ข้อความพิมพ์ที่เขาต้อง “เปิดอ่าน”
และยังมี “สอง” – ข้อความพูด ….. ที่เขาต้องเปิดฟัง !!
ข้อความแรกที่ต้องอ่าน…มาจากประชิต
“สะดวกเมื่อไหร่.. โทรฯกลับพี่ด้วย …. จาก – ประชิต”
และข้อความที่สอง…
“โทรฯ กลับด้วย.. ด่วนมากๆ.. จาก – แม่เชอร์รี่ค่ะ ! “

สมชัย… กดโทรฯเข้าศูนย์ ฯ .. เพื่อฟังข้อความ..
เสียงแรก.. เป็นเสียงประชิต..
“เฮ้ย ! .. เอ็งโทรฯหายัยแม่ม่ายลูกติดนั่นด่วนเลย..
หล่อนโทรฯมาด่าข้า.. ว่าพวกเราขี้โม้เรื่องเก่งคอมฯ ..
เพราะพอเรียกไปซ่อม.. ดันบอกเธอว่าไม่ว่าง…
ก็ข้ากำลังพาเมียมาอุลตร้าซาวน์.. 
วันนี้คุณหมอเขานัดตรวจครรภ์เมียกูครั้งสุดท้ายโว๊ย !..
เอ็งโทรฯด่วนเลยยยย….
เมียกูตาเขียวปัดเลย.. หาว่ากูไปแอบจีบสาวม่าย…เข้าใจ๋ ?… 
ยัยม่ายนั่น.. หล่อนบอกว่าโทรฯหาเอ็งแล้วไม่รับ !
เอ็งไป “ทำอะไร” .. เขาหรือป่าววะ..
จิกๆๆยิกๆๆๆ  ยังกะเมียตามผัว !… “

และเสียงที่สอง….
ทำไม? 
คุณไม่รับสายเราอะคะ !
… ถ้าคิดว่ามาทำ “เจล-เบรค” ให้เรา.. แล้วจะไม่จ่ายเงิน
เพราะสนิทๆกันละก็..
งานจ็อบที่คุณมาแจกใบปลิว เสนอตัวในวันนั้น
เราก็จะจ่ายค่าแรงให้นะ เงินหน่ะ…
ถ้าไม่สะดวกอะไร.. ก็ควรรับซักสาย..
ไม่ใช่ให้โทรฯตามยิกๆๆ
ลูกค้าเราเลยเอาเครื่องฯกลับเลย.. ตั้งสามเครื่อง….
รู้มั้ย…คิดบ้าง
โทรฯกลับด่วนด้วย !!
ยังดีนะเนี่ย..
ที่เรายังเหลือ i-phone4S อีก สามเครื่อง
อย่าลืมนะคุณ..
วันนั้น.. เชอร์รี่..
ยังปริ๊นท์รูปและหอมแก้มคุณเลยนะ !!!
++++++++++++++++++++++++
สมควร.. เอาเจ้า 4S ของเขา ..
… เข้ากระเป่ากางเกง ….
งงหนัก กว่าตอนเจ้าหน้าที่ที่ดิน เนรมิต นส.3ก ให้เขาเป็นสิบเท่า !!
เอ๋ ? ….
กูก็ติดธุระแบบธรรมดา…
ว่ากูซะแรงเลย…
กูทำอะไรผิดวะเนี่ย !!

ป.ล. ๑
คำแนะนำจากผู้เขียนนิทาน
ในคราวหน้า.. เวลาไปแจกใบปลิวครั้งต่อไป
ก็ให้ขอเบอร์โทรฯ ว่าที่ลูกค้าซะด้วย
จะได้ทำการ…
โทรฯแจ้ง.. “ว่าที่อาจจะลูกค้า”
ว่าเอ็ง…. “มีธุระ”  …. ช่วงนี้… จะไม่ว่างรับงาน
เข้าใจ๋ ?
(ฮา)
ป.ล.๒
ดีนะที่มรึง “ยัง” ไม่มี “อะไรๆ” .. กับยัยแม่ม่ายคนสวยนั่นหน่ะ
ไม่งั้นกลับจากพิษณุโลก…
ได้.. ” …. ขาด” … แหงๆ !!!
( ฮา ! )

“สาร” ที่ “สื่อ” ..
โดยใช้อารมณ์ที่แปรปรวน.. ผสมเข้าไปด้วย
“บอก” .. “อะไร” …. ได้มากกว่า “สารจริง” ..
ที่ผู้ส่งมีเจตนาจะส่ง..แอบอยู่ใน “สารรวม”
เสมอ !!

คำเฉพาะ.. พวกๆ
ซิลิคอนวอลเลย์ – ลงแอพฯ – แมคเท่ห์ – 4S – ก็อตทาเล้น – แอพฯ .. บลาๆๆๆ
ท่านผู้อ่านก็โปรดไปหาค้นอ่านใน “อากู๋” กันเองนะครับ..
ผมขอละไว้ … ไม่ขออธิบาย !!